SEVİN DÜNYA
Elizabet Meryem'in selamını duyunca rahmindeki çocuk hopladı. Kutsal Ruh'la dolan Elizabet, yüksek sesle şöyle dedi: “Kadınlar arasında kutsanmış bulunuyorsun, rahminin ürünü de kutsanmıştır! Nasıl oldu da Rabbimin annesi yanıma geldi? Bak, selamının sesi kulaklarıma eriştiği an, çocuk rahmimde sevinçle hopladı.” — (Luka 1:41-44)
Aynı yörede, sürülerinin yanında nöbet tutarak geceyi kırlarda geçiren çobanlar vardı. Rab'bin bir meleği onlara göründü ve Rab'bin görkemi çevrelerini aydınlattı. Büyük bir korkuya kapıldılar. Melek ise onlara, “Korkmayın!” dedi. “Size, tüm halk için büyük sevinç kaynağı olacak bir müjde getiriyorum: bugün size, Davut'un kentinde bir Kurtarıcı doğdu. Bu, Rab olan Mesih'tir.” — (Luka 2:8-11)
Yıldızbilimciler, kralı dinledikten sonra yola çıktılar. Doğuda görmüş oldukları yıldız onlara yol gösterdi ve gelip çocuğun bulunduğu yerin üzerinde durdu. Yıldızı gördüklerinde olağanüstü bir sevinç duydular. Eve girip çocuğu annesi Meryem'le birlikte görünce yere kapanarak O'na tapındılar. Hazinelerini açıp O'na armağan olarak altın, tütsü ve mür sundular. — (Matta 2:9-11)
Hristiyanlığın ve Mesih’in Doğuşunun mesajı SEVİNÇ haberine dayalıdır:
Daha annesinin rahmindeyke bile, daha sonra Vaftizci Yahya olarak bilinecek bebek Yahya, henüz doğmamış olan İsa’nın huzurunda sevinçle coştu.
Melekler tapınarak ve Tanrı’ya ezgiler söyleyerek tüm dünyaya büyük sevinç kaynağı olacak bir müjde ilan ettiler. Burada "büyük" sözcüğünün Grekçesi "megas" sözcüğüdür ve anlamı “çok fazla, çok büyük, dev gibi, yüksek sesli, kudretli” anlamındadır. ("Megafon" sözcüğünün kökü bu sözcüktür)
Yıldızbilimciler gökyüzünde Mesih’in yıldızını görünce olağanüstü bir sevinçle doldular. Kitabı Mukaddes olarak bilinen eski çeviride “taşkın sevinçle sevindiler” diye yazar. “Olağanüstü” veya “taşkın” diye çevirilen bu sözcüğün Grekçesi “çok fazla, aşırı, yüksek derecede” anlamındadır. Daha önce gördüğümüz “büyük” sözcüğü gibi burada sıradan veya olağan değil, olağanüstü, çok yüksek, taşkın, sesli ve büyük bir sevinç belirtilmektedir. Demek ki sevinçleri olabildiğince yüksek sesle ve taşkın bir şekildeymiş!
RAB’bin varlığının olduğu yerde SEVİNÇ vardır – RAB’bin dokunduğu kişi SEVİNÇ ile dolar.
- Mezmur 16:11; Elçilerin İşleri 2:28; Mezmur 2:4; Eyüp 5:22; Elçilerin İşleri 13:42
Önündeki SEVİNÇ uğruna İsa çarmıhtaki acı ve utanca katlandı.
- İbraniler 12:2; Elçilerin İşleri 2:23; Matta 25:21-22
İsa birçok zorluğa katlanması gerekse bile, Babası’na itaat etmeyi seçti. Ölümle yüzleşeceğini biliyordu, ama umudu Babası’nın asla O’nu mezarda bırakmayacağından emin olmasındaydı. İtaat etmenin ötesinde O’nu bekleyen yüce sevinci biliyordu ve bu sevinci tatmayı bekliyordu! Sadık imanlıları Rab’bin varlığında sonsuz bir sevinç beklemektedir.
RAB’bi tanıyan ve O’na hizmet edenlerin SEVİNÇ ile dolu olmaları için bir çok sebep var.
- Luka 10:21-22; Luka 10:20; Yeşaya 61:10
Tanrı’nın Egemenliği —yeryüzünde de— SEVİNÇLİ, SEVİNÇ DOLU bir Egemenliktir.
- Romalılar 14:17; Galatyalılar 5:22-23; 1 Petrus 1:8
Hangi durumlardan geçerseniz geçin, her zaman SEVİNÇ dolu olabilirsiniz.
- Yuhanna 16:22; Eyüp 8:20-21; Özdeyişler 14:12-13; Mezmur 5:11; Mezmur 126:1-6; Filipililer 4:4
Gerçek sevinç yalnız Tanrı’ya hizmet eden kişiler tarafından deneyimlenebilir. Günahkâr bu sevinci asla tadamaz; imandan düşense yeryüzündeki en mutsuz ve huzursuz insandır!